Werking kalk-neutralisator

Kalk in drinkwater veroorzaakt kalkaanslag

Natuurlijk drinkwater bevat kalk. Dat is maar goed ook, want de mens heeft dagelijks mineralen als magnesium en calcium nodig.

CaCO3 = calciumcarbonaat = kalksteen

Omdat water van nature licht verontreinigd is met koolzuur, zal kalksteen er gemakkelijk in oplossen. Van een vaste stof wordt de kalksteen omgezet in een zout, dat calcium-bicarbonaat wordt genoemd:

Ca (HCO3)2 = calcium-bicarbonaat

In de natuur komt ook het omgekeerde proces voor. De binding tussen kalk in vaste vorm en calcium-bicarbonaat (het opgeloste zout) is namelijk niet erg sterk.

Zo kunnen kreeften hun schaal bouwen door calcium-bicarbonaat te splitsen, waarbij de kalksteen (CaCO3) weer vrijkomt. Dit proces komt vaker voor in de natuur.

In installaties voor drinkwater, verwarming en sanitair gebeurt in feite hetzelfde. De opgeloste kalk slaat gemakkelijk neer, waarna het zich zal vasthechten aan de binnenzijde van leidingen, op verwarmingselementen en in allerlei waterverbruikende apparaten. Deze aanslag, die erg hardnekkig kan zijn, kennen we als ketelsteen.

Aanbrengen van ionenbindend veld


Onder invloed van een magnetisch veld verbindt calcium-carbonaat (opgeloste kalk) zich met de metaal-ionen in het water. De meegevoerde kalk slaat dan niet meer neer.

H2O + CO2 = H2CO3 = koolzuur

Het koolzuur dat hierbij vrijkomt, veroorzaakt erosie van bestaande kalkafzetting. Daardoor zal deze kalksteen geleidelijk afbrokkelen. De mate van verkalking bepaalt hoeveel tijd er nodig is voor dit zuiveringsproces. Bij oude vervuilde leidingen kan dit enkele maanden duren. Overigens tast het zwakke koolzuur het metaal van leidingen niet aan.

Zowel calcium-bicarbonaat als calciumcarbonaat zijn niet erg stabiel in de kringloop der natuur. Ze veranderen steeds van vaste naar opgeloste vorm en omgekeerd, zodat calciumcarbonaat (dat zich na een behandeling met ionen heeft verbonden) na enkele dagen weer wordt omgezet in calcium-bicarbonaat.

Het principe van de kalk-neutralisator


Leidingwater bevat kalk in zoutvorm, en deze Ca(HCO3)2 gaat zeer gemakkelijk over in CaCO3. Dat veroorzaakt de kalkproblemen.

Door het aanbrengen van een veld ontstaan verbindingen tussen de metaal - ionen (in het water) en de CaCO3 kristallen, waardoor deze niet meer kunnen neerslaan.

De verbindingen van ionen houden ongeveer 2 à 3 dagen stand. Gedurende die tijd zullen kalkdeeltjes ongehinderd met het water mee stromen en het leidingsysteem weer verlaten.

Waarom een kalk-neutralisator toepassen?


Elektronische waterbehandeling geeft betere resultaten, omdat er met een sterker veld kan worden gewerkt. Door modulatie van dit veldsignaal kan de AQUA kalk-neutralisator verschillende soorten kalkkristallen behandelen. Het systeem produceert een elektrostatisch veld met een variabele signaalsterkte en polariteitwisselingen van 7 tot 14.000 maal per seconde.

De ingebouwde signaalgenerator werkt volledig automatisch en is aangesloten op een capacitieve koppeling rondom de leiding. Uit de samenstelling en de stroomsnelheid van het water detecteert de unit een ingangssignaal voor zijn elektronische signaalgenerator. Het veldsignaal is daardoor altijd optimaal afgestemd op het water dat door de leiding stroomt.

De kalk-neutralisator produceert een gemoduleerd laagfrequent veld dat ionenbinding veroorzaakt, zonder de kwaliteit en samenstelling van het water te veranderen. Kalkdeeltjes worden opgelost en de afzetting (vorming van ketelsteen) blijft achterwege.

De AQUA is uniek omdat hij automatisch zijn veldsignaal aanpast, zowel in frequentie als qua amplitude. Dit betekent dat hij zichzelf continu instelt op het watervolume (stroomsnelheid) en samenstelling (kalkconcentratie).

Ook voor erg hard water


De fabrikant van de AQUA heeft tijdens de ontwikkeling alle tests uitgevoerd met water van 20 DH (graden Duitse hardheid). Deze waarde is gekozen op basis van de situatie in Zweden waar grote regionale verschillen in de hardheid van water voorkomen. Daardoor is dit apparaat ook goed inzetbaar in bijv. de provincie Limburg en België, waar het water erg hard is.
Reactie plaatsen