Hoe kunt u waterleidingen met aftakkingen vorstvrij maken? Dit komt o.a. voor in paardenstallen: een waterleiding langs het plafond, waarop de drinkbakken van de diverse boxen zijn aangesloten.
In principe kan men een tracingkabel (vorstvrijlint) voorzien van T-stukken met aftakkingen. Deze methode is nogal bewerkelijk en bovendien zijn de connectoren voor het maken van de benodigde kabelsplitsingen vrij duur. Het monteren is werk voor de vakman en wanneer het niet nauwgezet gebeurt ontstaan er (meestal veel later…) problemen door corrosie in de aansluitingen. Dan denk je dat de waterleiding is beschermd tegen bevriezen en blijkt dat er een segment niet heeft gewerkt, waardoor de leiding ter plekke kapot vriest.
Een betere methode is het gebruik van één stekkerklaar verwarmingslint, dat lang genoeg is om de leiding-met-alle-aftakkingen vorstvrij te houden. Langs de aftak-leidingdelen wordt het lint aan weerszijden heen-en-terug aangebracht, zoals aangegeven in de schets. Deze methode lijkt onnodig duur, omdat er een langer stuk verwarmingslint nodig is. Echter, het tegendeel is waar:
1- De materiaalkosten van één lang warmtelint zijn lager dan diverse korte stukken.
2- Elk warmtelint vereist een eigen stopcontact (verdeeldozen zijn niet aan te raden in een vochtige omgeving waar dieren verblijven).
3- Een dubbele lint-lengte langs de korte aftakleidingen betekent geen hogere energiekosten, wanneer u zelfregelend verwarmingslint toepast.
4- Voor het aansluiten van één lange warmtekabel is maar één stopcontact nodig. Met een automatische vorstschakelaar ertussen kunt u niet meer vergeten de kabel in te pluggen vóórdat de vorst intreedt. Het warmtelint krijgt alleen netspanning als er (potentieel) bevriezingsgevaar is.